استان چهارمحالوبختیاری در بخش مرکزی رشته کوههای زاگرس بین پیش کوههای داخلی واستان اصفهان واقع شده استو از شمال و مشرق به استان اصفهان و جنوب به استان کهکیلویه وبویراحمد و از مغرب استان خوزستان و از شمال غربی به استان لرستان محدود است. وسعت این استان در حدود ۱۶۵۳۳کیلومتر مربع میباشد. این استان ناحیهای است کوهستانی در سلسه جبال زاگرس که درباختر آن کوههای مرتفعی قرار گرفته است و این ارتفاعات سرچشمه سرشاخههای دورودخانه دائمی زاینده رود و کارون میباشد
از مهمترین ارتفاعات غرب استان زردکوه است که با ارتفاع ۴۵۴۸ متر در شمال غربی استان قرار دارد و درتمام سال پوشیده از برف است . بخش عمده ای از کوههای دیگر منطقه که بیش از ۳۰۰۰متر ارتفاع دارند دنباله زردکوه بوده و از کانونهای آبگیر دائمی ایران به حساب میآید.